Талантлы, тырыш, таләпчән, халык арасында бик популяр бу шәхес тормышта бик гади була.

Артист иҗатында Туфан Миңнуллин пьесасы буенча Марсель Сәлимҗанов тарафыннан куелган «Әлдермештән Әлмәндәр» спектаклендәге Әлмәндәр карт образы аерым урын били. Әлеге роль өчен аңа 1979 елда РСФСРның Константин Станиславский исемендәге Дәүләт бүләге бирелә.

Альфред Хәсән улы Халиковның Татарстандагы тарих һәм мәдәният истәлекләрен саклау эшенә, Биләрдә һәм Казан Кремлендә музей-саклаулыклар төзүгә, яшь галимнәр әзерләүгә куйган хезмәтләрен дә өстәсәк, бер үк вакытта галим, педагог, җәмәгать эшлеклесе булган олпат шәхеснең күпкырлы эшчәнлеге күз алдына тулырак килеп басар.

Дирижёр буларак, Фуат Мансуров дөньякүләм абруй яулый. «Бармаган җирем, басмаган туфрагым юк», — ди ул үзе.

Ул Татарстан өлкә комитетының беренче секретаре вазифасын башкарган еллар — республиканың социаль-икътисади тормышында зур үзгәрешләр барган, авыл хуҗалыгы үсеш алган, Татарстан заманча сәнәгый-индустриаль республикага әверелгән дәвер.

1975 елдагы чыгышлары саны 300 гә тула! Ул чит илләрдә куелган балет һәм хореография композицияләрендә 120 дән артык партия башкара, бию техникасының иң югары дәрәҗәсенә ирешә, романтик пландагы бөек биюче исеменә лаек була.

Танылган гроссмейстерларны, шул исәптән Михаил Таль һәм Борис Спасскийларны ота.

Профессор Миркасыйм Госманов тарафыннан 450 дән артык исемдәге фәнни хезмәт, шул исәптән 11 китап — монография һәм җыентык нәшер ителә.

Әсирлек тамгасы аны бик озак еллар эзәрлекли.

Башта ул скрипкада, тальян гармунда уйнарга өйрәнеп карый. Уфада яшәү чорында, 1908 елда, рояль дигән музыка коралы белән таныша, фортепианода үзлегеннән уйнарга өйрәнү өчен китап сатып ала

Ул яшьлегенә туры килгән дәһшәткә һәм аның каһарманнарына берничә роман, повесть багышлый.

Аның әтисе һәм бабасы филология буенча берничә китап язган гыйлемле кешеләр була.

Зур тормыш юлы узган иҗатчы үзеннән соң бай архив, мемуарлар, халык иҗатына багышланган хезмәтләр, «Нәсәфәт юлында» китабының кулъязмасын калдыра.

1935–1941 елларда Галия Измайлова Үзбәкстан Республикасының Беренче балет мәктәбендә укый, аны тәмамлау белән опера һәм балет театры труппасына кабул ителә.

Концерт бригадалары белән ул зур илебезне тоташ диярлек әйләнеп чыга.

Булачак сәнгать даһие 5нче — 7нче сыйныфларда укыганда ара-тирә үзе ясаган пейзажларны колхоз базарында сата — шул рәвешчә гаиләнең матди хәлен җиңеләйтергә тырыша.

Солтангалиев – милли-дәүләт төзелеше теоретикларының берсе.

Аның проблемалы укыту турындагы монографияләре күп телләргә тәрҗемә ителә.

Батырлыклары өчен Мәгубә Сыртланова ике Кызыл Байрак, икенче дәрәҗә Ватан сугышы һәм Кызыл Йолдыз орденнары, медальләр белән бүләкләнә. 1946 елның 15 маенда аңа Ленин ордены һәм «Алтын Йолдыз» медале тапшырылып, Советлар Союзы Герое исеме бирелә.

Шагыйрь иҗатының башлангыч чорында ук сәнгатьле сүзнең әһәмиятенә зур игътибар бирелә.

Туфан Миңнуллин драматургиясендәге төп юнәлеш — шәхес формалашуга, иҗади интеллигенциясенең катлаулы язмышына багышланган пьесалар, үзәк урында әхлак мәсьәләсе тора.

Хезмәт казанышлары өчен 1950 елда аңа «Татарстанның атказанган артисты», 1957 елда «Татарстанның халык артисты» дигән мактаулы исем бирелә.

Музыкаль һәм драматик сәләткә ия студент кыз укуының беренче елында ук театрда уйный башлый.

Галиәсгар Камал үзенең эшчәнлеген 1901 елда китап бастыру һәм тарату белән шөгыльләнүче «Мәгариф көтепханәсе» дигән җәмгыять оештырудан башлый һәм аның белән 1905 елга кадәр җитәкчелек итә.

Улының талантын таныса да, Нуриәсма артист һөнәрен җитди дип санамый һәм Илһамга башка белгечлек алырга киңәш бирә.

Кечкенәдән халык җырларын тыңларга яраткан Җәүдәт башлангыч музыка белемен шушы шәһәрнең Татар шәрекъ музыкасы мәктәбендә, Хәлимә Булатова-Терегулова классында ала.

1926 елда Томск университеты физика-математика факультетының химия бүлеген тәмамлаганнан соң Гыйлемне Казан университеты аспирантурасына укырга җибәрәләр. Ул профессор Александр Арбузовның шәкерте була, соңрак үзе аның эшен дәвам итә.

Демографиядән, икътисади географиядән тыш, татар теле фонетикасы мәсьәләләре белән дә актив шөгыльләнә.

Гомәр Бәширов әдәбиятка 1930 еллар башында килә.

Әдәбиятыбыз үсешенә керткән өлеше, иҗади казанышлары өчен Фәнис Яруллин 1978 елда – Татарстанның М.Җәлил исемендәге Республика бүләгенә, 1995 елда Г.Тукай исемендәге Дәүләт бүләгенә лаек була, Халыклар дуслыгы, «Татарстан Республикасы алдындагы казанышлары өчен» орденнары белән бүләкләнә.