Танылган әдип һәм тәрҗемәче Рөстәм Кутуй вафат

(Казан, 8 гыйнвар, “Татар-информ”). Татарстан әдәбият җәмәгатьчелеге янә зур югалту кичерә: озакка сузылган авырудан соң, 74 нче яшендәге әдип һәм тәрҗемәче, Татарстанның атказанган мәдәният хезмәткәре Рөстәм Гаделша улы Кутуй кичә вафат булган. ТР Мәдәният министрлыгыннан алынган хәбәрдә әйтелгәнчә, мәрхүм белән хушлашу чарасы иртәгә сәгать 10да М.Горький музеенда башланачак. Аннары Рөстәм Кутуй Казанның Арча зиратына җирләнәчәк.

Татар әдәбияты классигы Гадел Кутуйның улы Рөстәм Кутуй 1936 елның 11 ноябренда дөньяга килгән. 1960 елда Казан дәүләт университетының филология бүлеген тәмамлагач, ул Татарстан китап нәшриятында эшләгән, аннары – Казан телестудиясенең әдәби-драма редакциясе мөхәррире. 1964 елдан язучылык эшенә күчеп, гомеренең соңгы көннәренәчә “Казан” журналының шигърият бүлегенә җитәкчелек иткән.  

Рус телендә иҗат итүче Рөстәм Кутуйның хикәяләреннән төзелеп басылган беренче китабы “Малайлар”/“Мальчишки” (1961 ел) дип атала, аннары ”Мин җирдән барам”/”Я иду по земле” (1962), “Җир яфрагы”/”Лист земли” (1980), “Тамырлар”/”Корни” (1982), “Җәяүле буран”/”Поземка” (1985) һ.б. исемдәге шигырь җыентыклары; “Яңгыр явачак”/”Дождь будет” (1963), “Мин Кар бабай ясыйм”/”Я леплю снежную бабу” (1966), “Шундый-шундый тормыш”/”Такая жизнь” (1986), “Усаклыкта яктылык”/”Свет в осиннике” (1988), “Көләм, буылам һәм елыйм”/”Смеюсь, задыхаюсь и плачу”(1996) дигән хикәя һәм повесть җыентыклары дөнья күрә. Рөстәм Кутуй Гадел Кутуй, Әмирхан Еники, Сибгат Хәким, Нури Арсланов, Салих Баттал, Әнвәр Давыдов, Равил Фәйзуллин, Роберт Әхмәтҗанов кебек мәшһүр әдипләрнең әсәрләрен рус теленә тәрҗемә кыла. Җыеп кына әйткәндә, Казан, Мәскәү һ.б. шәһәрләрнең китап нәшриятларында Рөстәм Кутуй каләменнән төшкән өч дистәдән артык китап халыкка тәкъдим ителә, әсәрләре немец, поляк, француз, испан, инглиз телләренә, шулай ук илебезнең төрле халыклары телләренә дә күчерелә.

Әдип Рөстәм Кутуй Татарстанның иҗади яшьләренә көчен дә, вакытын да кызгынмый: аның ярдәме белән таланлы шагыйрьләрнең беренче иҗат җимешләре басыла. Әдәбиятка керткән өлеше һәм җәмәгать эшләрендәге активлыгы өчен аңа 2005 елда Максим Горький исемендәге премия бирелә, ә 2009 елда “Җил профиле”/“Профиль ветра” китабы республиканың Гавриил Державин исемендәге премиясенә лаек дип табыла.