Татар әдәбияты 1 май 2023 00:16

Муса Җәлил. Кол

Скопировать ссылку

Ул, куркып дошманы алдында
Калтырап, күтәрде кулларын.
Сугышның иң кызган чагында
Ташлады кулыннан коралын.

Дошманы сүгенә-җикренә
Кулларын каерып бәйләде.
Өстенә тау хәтле йөк төяп,
Камчылап, тылына әйдәде.

Ул бара, кан юа җилкәсен
Камчы һәм дошманы йөгеннән.
Шәм кебек төз буе, нишләсен?
Көянтә шикелле бөгелгән.

Кешелек сыйфаты бу чакта,
Әйтегез, бармы бу мескендә?
Аягы, куллары һәм хәтта
Җаны да хуҗасы иркендә.

Юк сиңа кешечә көн итү,
Бикләдең син гомер юлыңны,
Дошманың алдында, егетем,
Бер куркып күтәргәч кулыңны.

Я сугыш син яклап хаклыкны,
Я сайла кызганыч коллыкны.
Беренче юл нинди данлыклы,
Икенчесе нинди хурлыклы.
(1943)

Муса Джалиль. Раб (Михаила Львова)

Поднял руки он, бросив винтовку,
В смертном ужасе перед врагом.
Враг скрутил ему руки веревкой
И погнал его в тыл под бичом,
Нагрузив его груза горою,
И – зачеркнут он с этой поры.
Над его головой молодою
Палачи занесли топоры.
Словно рабским клеймом ненавистным
Он отмечен ударом бича,
И согнулось уже коромыслом
Тело, стройное, как свеча.
Разве в скрюченном этом бедняге
Сходство с воином в чем-нибудь есть?
У него ни души, ни отваги.
Он во власти хозяина весь.

Поднял руки ты перед врагами –
И закрыл себе жизненный путь,
Оказавшись навек под бичами,
И что ты человек – позабудь!
Только раз поднял руки ты вверх –
И навек себя в рабство ты вверг.

Смело бейся за правое дело,
В битве жизни своей не жалей.
Быть героем – нет выше удела!
Быть рабом – нет позора черней!
(1943)

#Муса Җәлил #Муса Джалиль #Муса Жэлил

Сәхифәләр

Муса Җәлил. Кол