news_header_top_970_100
16+
news_header_bot_970_100

Муса Җәлил. Бүләгем

Тоткынлыкта танышкан бельгияле дустым
Андре Тиммерманска


Кайтса иде гөлләр арасында
Гөрләп үткән көләч көннәрем,
Дускай, сиңа бүләк итәр идем
Илкәемнең иркә гөлләрен.

Бер нәрсәм юк минем монда хәзер,
Йортым, бакчам, хәтта иркем дә.
Гөлләр монда бар да кибеп сулган,
Җирләр монда читләр иркендә.

Тик бар минем кара уйлар белән
Тапланмаган керсез йөрәгем.
Йөрәгемнең язгы гөлләр төсле
Җыры булсын сиңа бүләгем.

Үзем үлсәм, исмем, җырым үлмәс,
Ул яңгырар илнең кырында.
Сөйләп илгә тоткын күңелләрдә
Чәчәк аткан дуслык турында.
(1943)


Муса Джалиль. Мой подарок (Перевод Рауфа Галимова)

Моему бельгийскому другу Андре,
с которым познакомился в неволе


Когда б вернуть те дни, что проводил
Среди цветов, в кипенье бурной жизни,
Дружище мой, тебе б я подарил
Чудесные цветы моей отчизны.

Но ничего тут из былого нет –
Ни сада, ни жилья, ни даже воли.
Здесь и цветы – увядший пустоцвет,
Здесь и земля у палачей в неволе.

Лишь, не запятнанное мыслью злой,
Есть сердце у меня с порывом жарким,
Пусть песня сердца, как цветы весной,
И будет от меня тебе подарком.

Коль сам умру, так песня не умрет,
Она, звеня, свою сослужит службу,
Поведав родине, как здесь цветет
В плененных душах цвет прекрасной дружбы.
(1943)

autoscroll_news_right_240_400_1
autoscroll_news_right_240_400_2
news_bot_970_100