news_header_top_970_100
16+
news_header_bot_970_100

Абдулла Алиш. Ярканат

Көн буе ачка интегеп
Йоклый ярканат.
Кайчан кара төн туар дип,
Ярыктан карап.

Мин, ярканат кебек, һич тә
Яктыдан качмам.
Иркәләп сөйгән кояшка
Булмамын дошман.

Мин барамын якты көнгә
Ачык йөз белән,
«Хуш киләсең, көләч иртә!»
Дигән сүз белән.

Шул таң белән кояш кайта,
Манчылып нурга.
«Сәлам туган авылыңнан!»
Дигән сыман миңа.



Абдулла Алиш. Летучая мышь (Перевод В.Кулямина)

Весь день томится голодом,
В потёмках спит.
Она ждёт ночи пасмурной
И в щель глядит.

Но я, как мышь летучая,
Не буду, нет!
Люблю улыбки ясные
И солнца свет.

Всегда встречаю радостно
Свою зарю.
«Здравствуй, утро светлое!» –
Я говорю.

Я знаю, солнце видело
Моё село.
Привет от дома отчего
Мне принесло.



Белешмә. Абдулла Алиш (Габдуллаҗан Габделбари улы Алишев) (1908-1944) – тумышы белән Татарстанның бүгенге Спас районы Көек авылыннан. Мәктәп елларыннан әдәбият-сәнгать белән кызыксына, шигырьләр, хикәяләр яза. Казанда җир төзелеше техникумында укыганда көндәлек матбугатта мәкаләләре дөнья күрә башлый. 1941-1945 еллардагы Бөек Ватан сугышына кадәр җир төзелеше белән бәйле оешмаларда техник вазифалар башкара, «Техника» журналында, «Пионер каләм» (хәзерге «Ялкын») журналында, Татарстан радиокомитетында эшли. Балалар өчен әдәби түгәрәкләр белән җитәкчелек итә. Иҗат белән актив шөгыльләнә, шул исәптән балалар өчен хикәяләр, әкият-хикәятләр, пьесалар, шигырьләр яза. 1941 елның июлендә армиягә алына һәм фронтка озатыла, шул ук елны чолганышта калып, немецларга әсир төшә. Әсирлектә антифашистик яшерен оешмага кушыла. 1943 елның августында яшерен оешманың эше ачыла. Нәтиҗәдә, әсирлектә фашизмга каршы көрәш алып барган унбер каһарман (шул исәптән Муса Җәлил, Гайнан Кормаш, Абдулла Алиш һ.б.), фашистик хәрби суд карары белән, 1944 елның 25 августында җәзалап үтерелә. Абдулла Алишның әсирлек елларында язган кайбер шигырьләре соңрак туган илгә кайтып җитә.

autoscroll_news_right_240_400_1
autoscroll_news_right_240_400_2
news_bot_970_100